Антон Панов е роден на 13 април 1906 година во Стар Дојран, во семејство со силен револуционерен и културен дух. Неговиот татко бил дел од Македонската револуционерна организација, а Антон уште од млад ги покажувал своите уметнички способности. По Првата светска војна, семејството се преселува во Струмица, каде што Панов почнува да пишува поезија и проза. Подоцна, се сели во Белград каде го продолжува образованието, учи музика и работи како хорист во Белградската опера, што ќе влијае на неговото уметничко созревање.
Неговото најпознато дело, драмата „Печалбари“, инспирирана од неговото лично искуство и тежината на печалбарскиот живот, најпрво е одбиена од Народниот театар во Белград, но подоцна доживува голем успех во Скопје и други градови. Антон Панов е значаен за македонската книжевност бидејќи пишувал на македонски јазик во време кога тоа било забрането. Тој бил член на списанието „Луч“, каде објавувал и драми и песни. Друга негова позната драма е „Пиликатник“, во која го опишува животот на рибарите од Дојран.
За време на Втората светска војна, Панов работи во Софискиот театар, но разочаран од политичките манипулации, се повлекува во родниот крај. По војната, очекувал да има водечка улога во Македонскиот народен театар, но разочаран повторно се сели во Петроварадин. По смртта на сопругата, се враќа во Скопје и повторно се жени. Во 1967 година ја добива наградата 11 Октомври за животно дело, а умира на 28 август 1968 година во Струмица, каде и е погребан.
