Иван Рибар е роден на 21 јануари 1881 година во селото Вукаманиќ, близу Карловац, во сиромашно семејство. Образованието го завршил во родното место, а правни науки студирал во Загреб, Прага и Виена, каде што докторирал. Припаѓал на хрватската младина со напредни идеи и активно учествувал во борбата против империјализмот. Рибар се залагал за национално единство, слобода и независност на Хрватска, и бил еден од основачите на Хрватската демократска партија.
За време на Првата светска војна, иако бил пратеник, бил испратен на источниот фронт. По завршувањето на војната, станал значајна политичка фигура во Кралството СХС, претседавајќи со Привременото народно претставништво и општината во Загреб. Со воспоставувањето на диктатурата на кралот Александар, тој се спротивставил и ги бранел комунистите пред судовите. Во Втората светска војна, Рибар бил активен во антифашистичкото движење и бил избран за претседател на АВНОЈ во 1942 година, позиција што ја држел до крајот на војната.
По војната, Рибар бил избран за пратеник во народното собрание на ФНРЈ и служел како претседател на Президиумот до 1953 година. Од политиката се повлекол во 1960 година, а починал на 11 јуни 1968 година во Загреб, како генерал-мајор на ЈНА. Неговиот живот е обележан со борбата за национална слобода и учеството во политичките и воените настани кои ја одбележале историјата на Југославиа и Балканот.
