
Богоја Фотев е роден на 14 август 1900 година во селото Герман, Долна Преспа, во семејство со силни револуционерни традиции. Неговиот татко Наум Фотев-Геровски, истакнат учесник во Илинденското востание, бил прогонуван од османлиските власти, што ги принудило да се преселат во Битола во 1914 година. Богоја го продолжил своето образование во Охрид и Битола, а уште од младост се истакнувал со интерес за напредна литература и политички активности, наследувајќи го револуционерниот дух на своето семејство. По вработувањето како книговодител, неговите левичарски идеи го довеле до судири со српските власти, што резултирало со затворска казна и прогон.
Во текот на 1930-тите и 1940-тите години, Фотев бил активен во комунистичкото движење. Тој учествувал во формирањето на Месниот комитет на КПЈ во Битола и бил дел од отпорот против окупаторските власти. По бегството од затвор во Сремска Митровица во 1941 година, се приклучил на партизанските одреди, учествувал во борбите во Македонија и регионот, а во 1944 година станал член на Првата македонско-косовска бригада. Неговото учество на Првото заседание на АСНОМ го издигнало во еден од водечките раководители на македонската држава, како член на Президиумот и министер за земјоделие и шумарство.
По војната, Богоја Фотев се соочил со тешкотии во време на Информбирото, кога неговите ставови биле оценети како грешки од раководството на КПМ. Во 1951 година се повлекол од јавните функции и се вратил во родното село Бистрица, каде работел како земјоделец. И покрај политичките искушенија, тој останал почитуван борец и добитник на повеќе одликувања, вклучително и орден од Тито. Неговата рехабилитација во 1990 година од страна на СКМ-ПДП беше признание за неговиот придонес кон борбата за слобода и изградбата на Македонија.