Диме Бојаноски – Дизе е роден во Прилеп на 12 август 1909 година и покрај неговата професија како бербер, бил активен член на „Трезвена ложа“ и есперанто друштвото „Stelo“. Во 1932 година станал член на КПЈ и во периодот од декември истата година до мај 1933 година самоиницијативно го издавал илегалниот весник „Ударник“, поради што бил осуден на шест години затвор. Казната ја одлежал во Сремска Митровица и Лепоглава. По излегувањето од затвор во 1939 година, бил исклучен од партијата поради поддршка на фракционерските активности на Петко Милетиќ.
Во 1940 година, заедно со други прилепчани, бил мобилизиран под изговор за воена вежба и одведен во концентрациониот логор во Меѓуречје кај Ивањица. За време на НОБ, работел во Агитпроп при Главниот штаб на НОВ и ПОМ. По ослободувањето, Диме го завршил Правниот факултет и од 1946 година служел како министер за трговија и снабдување, а од 1949 до 1958 година бил министер за правда во Владата на НР Македонија. Паралелно, бил професор по политичка економија на Економскиот факултет во Скопје, директор на Економскиот институт и претседател на Трговската комора на Македонија.
Диме Бојаноски оставил значаен придонес во македонската наука и политика, преведувајќи ги капиталните дела на Карл Маркс „Капиталот“ и „Увод во критиката на политичката економија“ на македонски јазик. Бил член на Извршниот совет на СР Македонија и активно учествувал во развојот на економската и политичката мисла во земјата. Починал на 11 февруари 2002 година во Скопје, оставајќи зад себе богато наследство во јавниот и академскиот живот на Македонија.
