Благој Ташков Корубин е роден во 1921 година во Прилеп во старо прилепско семејство. Рано се вклучил во литературните и политичките движења, а како гимназијалец го напишал првиот прозен состав. Бил активен во младинските организации и во 1939 година станал член на СКОЈ, а подоцна и на КПЈ. За време на студиите во Скопје, ја формирал македонската студентска група и бил активен во партиската работа.
Со почетокот на Втората светска војна се приклучил на Првиот прилепски партизански одред и учествувал во првата востаничка акција. Бил уапсен од бугарската полиција и осуден на строг затвор, каде што поминал целиот период на НОБ. Во затворот во Хасково бил дел од партиското раководство предводено од Лазар Колишевски, а во тој период напишал и поетски творби, од кои зачувана е „Песна на скопските затвореници“.
По војната работел како јазичен редактор, а подоцна и како научен истражувач и универзитетски професор. Посветено работел на изучувањето на македонскиот јазик, објавувајќи научни трудови, статии и литературни дела. Бил претседател на Друштвото на литературните преведувачи и Сојузот на друштвата за македонски јазик, како и долгогодишен уредник на повеќе списанија. Починал на 17 февруари 1995 година во Скопје.
