Христијан Тодоровски-Карпош се вклучил во револуционерното движење уште како ученик, станувајќи член на СКОЈ во 1939 година. Неговите прогресивни идеи довеле до негово исклучување од средното училиште, по што не му било дозволено да се запише во друго училиште во тогашното Кралство Југославија. Со почетокот на Втората светска војна, во 1941 година, активно учествувал во прибирање оружје, растурање на памфлети и дистрибуција на билтенот „Дедо Иван“, издаван од градската партизанска организација.
Како истакнат организатор на Народноослободителната антифашистичка војска на Македонија, Тодоровски-Карпош бил член на Козјачкиот партизански одред од октомври 1941 година и партизанскиот штаб во Куманово. По разорувањето на одредот, преминувал во други партизански единици, како Вториот јужноморавски и Кукавичкиот одред. На 26 јуни 1943 година станал командант на Кумановскиот партизански одред, кој прераснал во Прв кумановски баталјон „Јордан Николов – Орце“ во декември истата година.
Тодоровски-Карпош загинал на 7 февруари 1944 година, убиен од бугарскиот окупатор за време на напад на воено и полициско упориште во селото Билјача, Прешевско. Неговата храброст и жртва биле овековечени преку партизански песни како „Битка се бие кумановско поле“ и творештвото на Ацо Шопов, кој му посветил неколку песни во 1944 година. Во негова чест, скопската Општина Карпош го носи неговото име, симболизирајќи го неговиот придонес кон ослободувањето.
