Вангел Тодоровски – Мајоро, роден во Битола во 1920 година, рано се вклучил во работничкото и синдикалното движење, борејќи се за правата на работниците. Како млад бербер, активно учествувал во синдикалната организација на берберските работници и во Обединетите работнички синдикати. Во 1940 година станал член на Комунистичката партија, поради што бил затворен од тогашната полиција на Кралевина Југославија. По излегувањето од затвор, се вклучил во Месниот комитет на КП во Битола и станал активен борец против бугарскиот фашистички окупатор по окупацијата на Македонија.
Откако одбил да се јави на повикот за мобилизација во бугарската војска, Вангел Тодоровски преминал во илегалство и активно работел на подготовките за вооружена борба. Бил одговорен за партизанската техника и со огромна посветеност печател пропаганден материјал, меѓу кој и над 3.000 летоци против бугаризацијата на Илинден. Партиската техника била сместена во куќата на Михајло Василевски во Битола, каде Мајорот продолжил со својата револуционерна активност, и покрај големите ризици.
На 10 април 1942 година, поради предавство, бугарската полиција дознала за неговото скривалиште. При претресот на куќата, Мајорот убил еден полициски началник и ранил агент, но бил опколен и загинал во борбата. Според различни извори, или бил убиен од полицијата или самиот се самоубил со последниот куршум. Без оглед на околностите, Вангел Тодоровски – Мајоро останува запаметен како првиот битолски херој што паднал во борба против фашизмот, а посмртно е прогласен за народен херој на 30 јуни 1952 година.
