Мара Јосифоска – Ѓурѓа, родена во 1920 година во Прилеп, била најстарата сестра на револуционерот Кузман Јосифоски – Питу. За време на бугарската окупација на Македонија во Втората светска војна, таа илегално престојувала во Битола, каде што активно учествувала во партизанските подготовки. Во април 1942 година, поради зголемениот притисок од страна на окупаторот, раководството решило да ги испрати илегалците во партизанските редови. Така, на 22 април 1942 година, таа станала член на новоформираниот Битолски партизански одред „Пелистер“, составен од 21 борец.
И покрај опасноста, Одредот планирал прослава на Први мај во близина на селото Лавци, што довело до сериозна безбедносна закана. Бугарските воени и полициски сили, предводени од генерал Иван Маринов и началникот Ќурчиев, организирале масовна блокада на реонот околу селата Буково, Ореово, Лавци и Брусник. Илјадници војници, полицајци и агенти биле ангажирани во акцијата, а на 3 мај обрачот околу одредот бил целосно затворен. Без доволна воена подготовка и со ограничено оружје, борците биле принудени да влезат во директна борба со бугарската војска.
Во жестоката и нерамноправна битка кај месноста Ореовска корија, животот го загубиле повеќе истакнати партизани, меѓу кои и Мара Јосифоска – Ѓурѓа. Таа, заедно со своите соборци Елпида Караманди, Димче Хаџипоповски, Јоска Јорданоски, Таки Даскало и Ордан Михајловски, останала запаметена како симбол на храброста и саможртвата во борбата против фашистичкиот окупатор. Нивната трагична смрт ја зацврстила решеноста на народот за отпор и продолжување на револуционерната борба.
