Љупчо Сантов е роден на 17 март 1921 година во Кочани, како прво дете во семејството Сантови. Основното образование го завршил во родниот град, а гимназијата во Велес со одличен успех. Потоа се запишал на Електротехничкиот факултет во Белград, каде што станал дел од револуционерното движење и се вклучил во активностите на комунистичката младина. Првпат бил уапсен во 1940 година поради учество во демонстрации, но и покрај тешките мачења, останал верен на своите идеали.
Со почетокот на Втората светска војна, Сантов се вратил во Кочани и станал еден од клучните организатори на партиското движење во регионот. Во 1941 година се запишал на Природно-математичкиот факултет во Софија, но партиската активност и борбата против окупаторот останале негов приоритет. По неколку апсења и судски процеси, бил условно осуден, но веднаш по ослободувањето продолжил со организирање на партиски групи и станал партиски секретар.
Во мај 1943 година, Љупчо заедно со другарот Раде Кратовче преминал во илегала, по одлука на партиската организација. Со помош на локалното население и неговата фамилија, одржувале врски и ги ширеле активностите во разни села во регионот. Нивната борба била поддржана од многу млади луѓе и активисти, кои се собирале околу нив во читалиштето „Искра“ во Кочани, кое станало симбол на револуционерната младина.
Трагично, Љупчо Сантов го завршил својот живот во борбата за слобода. На 23 март 1944 година, заедно со Раде Кратовче, загинал во селото Главовица, на падините на Осоговските Планини. Со своето дело и посветеност, Сантов останува запаметен како еден од најактивните и најхрабрите млади антифашисти од источна Македонија.
