Георги Стефан Мадолев е роден на 13 март 1916 година во Белица, Пиринска Македонија. Како активен член на Комунистичката партија на Бугарија, тој учествувал во антифашистичката борба за време на Втората светска војна, служејќи како партизан и политички комесар. Покрај воените активности, бил и редактор на весникот „Работничко знаме“. По завршувањето на војната, станал истакнат активист за културните и националните права на Македонците во Пиринска Македонија, залагајќи се за признавање на македонската национална припадност и воведување на македонскиот јазик во образованието.
Во 1946 година, Мадолев бил коавтор на политички документи кои поддржувале македонската самобитност во Бугарија. Неговата брошура „Кон решение на македонското прашање“ и потписот на документот што дозволувал на населението да се изјаснува како Македонци, го позиционирале како клучна фигура во културната автономија на Македонците во Пиринска Македонија (1944–1948). Тој жестоко се спротивставувал на оние кои го негирале македонскиот идентитет, инсистирајќи на изучување на македонскиот јазик во училиштата. Покрај тоа, бил основач и прв уредник на весникот „Пиринско дело“ и претседател на Околискиот комитет на Отечествениот фронт за Благоевград.
По Резолуцијата на Информбирото во 1948 година, политиката во Бугарија се променила, што довело до отстранување на Мадолев од јавниот живот. На Петтиот конгрес на БКП бил принуден на „самокритика“ поради своите промакедонски ставови. Иако бил маргинализиран во политиката, продолжил да работи во различни административни и културни институции, меѓу кои Националниот совет на Отечествениот фронт и Врховниот читалиштен сојуз. Останува запаметен како борец за националните права на Македонците во Пиринска Македонија и автор на мемоарската книга „Парапуновци“.
