Благоја Миланов Страчковски е роден на 29 февруари 1920 година во Велес, во сиромашно работничко семејство. Неговото детство било исполнето со тежок труд, работејќи како градежен работник за да помогне на семејството. Неговата свест за неправдите во општеството го насочила кон синдикалната борба, активно учествувајќи во штрајкови и демонстрации. Во 1940 година се приклучил на Сојузот на комунистичката младина на Југославија (СКОЈ), а подоцна и на Комунистичката партија на Југославија (КПЈ).
Со окупацијата на Велес во 1941 година, Благоја станал значаен организатор на антифашистичката борба, како член на Месниот комитет на КПЈ и секретар на СКОЈ. Тој работел на регрутирање борци и ширење на отпорот. По формирањето на Велешкиот партизански одред „Димитар Влахов“, активно се вклучил во вооружената борба. По апсењето во 1942 година, бил интерниран во Бугарија, но успеал да избегне мобилизација и повторно се приклучил на партизаните, каде станал политички комесар.
Во жестоките судири со бугарската војска, Благоја покажал голема храброст, но во декември 1942 година бил заробен и подложен на тешки мачења. Одбивајќи да предаде информации, на 13 јануари 1943 година бил свирепо убиен. Поради неговата самопожртвуваност, на 11 октомври 1953 година бил прогласен за народен херој на Југославија.
