Боро Илиев Менков е роден на 6 мај 1919 година во Куманово во сиромашно семејство. Откако не можел да продолжи со школување поради финансиски причини, се вработил како берберски помошник и подоцна станал бербер. Работејќи како бербер, се приклучил на работничкото движење и станал еден од организаторите на Обединетите работнички синдикати во Куманово, каде што бил активен синдикалист и секретар на берберскиот огранок.
Во 1936 година, како истакнат синдикалист, го раководел штрајкот на берберските работници во Куманово. По успешниот штрајк, останал без работа и се преселил прво во Белград, па во Крагуевац, каде работел до 1938 година и се вклучил во револуционерното движење. Во 1940 година, по лекување во санаториум, се вратил во Македонија, станал член на Комунистичката партија и отворил берберница во Скопје, која станала центар на активизам, поради што често бил мета на полициски претреси и приведувања.
По окупацијата на Македонија во 1941 година, Боро се вклучил во подготовките за вооружено востание и станал командант на Карадачкиот партизански одред. Загинал во борба со бугарските окупаторски сили на 14 октомври 1941 година кај селото Белановце. За своето херојство, на 20 декември 1951 година, постхумно е прогласен за народен херој на Југославија.
