Никола Димитровски – Грчето потекнувал од скромно работничко семејство и рано започнал со работа како столар во Скопје, каде ја развил љубовта кон резбарскиот занает. Активно се вклучил во синдикалните движења преку УРС и учествувал во демонстрациите на 27 март 1941 година. Со почетокот на окупацијата, се приклучил на отпорот и учествувал во диверзантски акции, обезбедувајќи оружје и експлозиви и воспоставувајќи врска со Првиот скопски партизански одред.
Поради активностите бил следен од полицијата и по неуспешен обид да им побегне, бил уапсен и осуден на 15 години затвор. На 28 јуни 1944 година успеал да избега од затворот Идризово заедно со неколку соборци и веднаш се приклучил на Третата македонска ударна бригада, каде бил назначен за заменик на политичкиот комесар. Истата година учествувал во ослободување на политички затвореници, како и во борбите кај Глумово, Крушопек, Велес и Скопје.
По ослободувањето на Македонија, се упатил на Сремскиот фронт каде учествувал во пробивот на фронтот. Бил ранет во нога во борбите кај Врпоље и подоцна, по неколку операции, починал на 28 април 1945 година во близина на Винковци. Во негова чест, Архивот на Македонија во 1997 година издаде монографија напишана од Стојан Илиќ-Каталенац.
