
Манчу Матак е роден во 1920 година во влашко семејство во Крушево и работел како шијач. Станал член на Комунистичката партија на Југославија (КПЈ) во 1939 година, а следната година заминал на служење војска во Белград. По почетокот на Втората светска војна и заробувањето во Априлската војна, успеал да избега и се вратил во родното место, каде активно се вклучил во НОБ.
Како активен член на КПЈ, бил уапсен поради учество во штрајк и бил затворен неколку месеци. По излегувањето од затвор, се приклучил на партизанскиот одред „Питу Гули“, а потоа и на одредот „Кораб“ во Гостивар. Бил заробен од балистите и затворен во Тирана, но по капитулацијата на Италија се вклучил во вооружените борби како командир во неколку бригади. Загинал на 25 мај 1944 година при напад на германски бункер кај селото Витолиште.
Во 1951 година, Манчу Матак е прогласен за народен херој на Југославија. Во негова чест, основното училиште во Кривогаштани го носи неговото име, а македонскиот поет Јозо Т. Бошковски му ја посветил песната „Духот на борецот“ во 1981 година. Неговата жртва и борба остануваат симбол на отпорот и храброста во македонската историја.