Мара Димова потекнувала од сиромашна земјоделска фамилија и рано била принудена да почне да работи за да му помогне на семејството. Како млада монополска работничка, активно се вклучила во синдикалните борби, учествувајќи во штрајкови и бунтови против експлоатацијата и ниските плати. Поради својата активност, неколкупати била затворана, но нејзиниот борбен дух останал неуништлив. Не се борела само за себе, туку за сите работници, покажувајќи цврст карактер и посветеност на правдата.
Нејзината револуционерна активност продолжила и за време на Втората светска војна, кога станала член на скоевската група во Кавадарци. Заедно со други девојки од АФЖ, собирала санитетски материјали и шиеја облека за партизаните. Била дел од првата група борци на одредот „Добри Даскалов“, каде што под псевдонимот Анка учествувала во медицинската служба. Нејзиниот ангажман ја истакнал како една од најпосветените партизанки во борбата против фашистичкиот окупатор.
На 28 април 1944 година, во борба со германските сили на планината Бигла, била тешко ранета. Лекувањето во импровизирана болница во Егејска Македонија било неуспешно поради недостиг на соодветна нега и лекови, по што починала од раните на 12 мај. Нејзиниот гроб сè уште не е пронајден, оставајќи тага и мистерија околу нејзината смрт. Мара останува симбол на женската храброст и непоколебливата борба за слобода и социјална правда.
