Третата македонска ударна бригада била формирана на 26 февруари 1944 година во селото Жегљане, Кумановско. Таа била составена од баталјонот „Стив Наумов“ и кумановските баталјони „Јордан Николов – Орце“ и „Христијан Тодоровски – Карпош“. Во првите борби бригадата го разбила Вардарскиот четнички корпус и извојувала значајни победи во регионот, уништувајќи стратешки објекти и заробувајќи бугарски војници.
За време на Пролетната офанзива, од април до јуни 1944 година, бригадата учествувала во бројни борби во Македонија и Поморавјето. Таа успешно извела напади во Кратово, Знеполе, Косматица и други локации. Во јули истата година, дел од нејзините борци учествувале во формирањето на Четвртата македонска бригада, додека остатокот продолжил со успешни акции, вклучувајќи напади врз бугарските сили и железнички објекти.
По заседанието на АСНОМ на 2 август, бригадата продолжила со борбени дејствија, уништувајќи полициски и воени формации, ослободувајќи политички затвореници и напаѓајќи железнички линии. На 7 септември 1944 година, таа станала дел од 42-та дивизија на Петнаесеттиот македонски корпус и учествувала во ослободувањето на Велес, Скопје и Тетово во ноември истата година.
Во јануари 1945 година, бригадата била испратена на Сремскиот фронт, каде што учествувала во тешки борби до ослободувањето на Загреб во мај. По завршувањето на Втората светска војна, се вратила преку Бања Лука и Краљево. Во борбите загинале околу 287 нејзини борци, а бригадата била одликувана со Орден братство и единство и Орден народно ослободување.
