Божидар (Даре) Џамбаз (втор од вториот ред), македонски партизан и истакнат деец на Народноослободителната војна на Македонија (НОВМ), е роден на 1 октомври 1911 година во Прилеп. По завршувањето на Фармацевтскиот факултет во Загреб во 1935 година, активно се вклучил во борбата против фашизмот за време на Втората светска војна. Во текот на војната бил заробен и интерниран во Бугарија, но по ослободувањето продолжил да се ангажира за националните интереси на Македонија, станувајќи делегат на Второто и Третото заседание на АСНОМ.
Џамбаз одиграл значајна улога во јакнењето на македонската државност и култура, учествувајќи во Првата јазична комисија на АСНОМ. По војната, меѓу 1946 и 1951 година, бил министер во Владата на Лазар Колишевски, а подоцна, во 1953 година, ја продолжил функцијата како министер во Владата на Љупчо Арсов. Преку овие должности придонел за економскиот и културниот развој на Македонија во поствоените години.
Како еден од основачите на Републичкиот Црвен крст на Македонија, Џамбаз ја извршувал функцијата претседател на оваа организација до својата смрт на 27 јануари 1981 година во Скопје. Неговото животно дело остави длабок печат во историјата на Македонија, како пример за посветеност и заложба за напредокот на нацијата.
