Иван Прилепчански е роден на 31 декември 1905 година во Штип, во угледно и богато трговско семејство. Потекнува од семејство со значајни личности, меѓу кои неговиот брат Георги бил благајник и производител на пијалаци, а сестрите му биле активистки во Сојузот на жени на Македонија. Ова семејство имало длабоко вкоренето чувство за општествена ангажираност и придонес во заедницата.
По дипломирањето по медицина во Грац во 1935 година, Иван започнал да работи како лекар во Прилеп, каде се грижел за старите, сиромашните и социјално загрозените граѓани. Во 1940 година се преселил во Штип, каде активно се вклучил во партизанскиот отпор за време на Втората светска војна. По војната, неговата кариера добива институционална насока, со назначување за помошник министер за здравство на НР Македонија во 1945 година.
Во следните децении, Прилепчански продолжува да ја гради својата професионална и хуманитарна мисија. Бил директор на Националниот здравствен дом во Скопје, специјализирал бактериологија и работел во Заводот за здравствена заштита до пензионирањето во 1968 година. Како еден од основачите на Црвениот крст на Македонија и други медицински организации, тој оставил длабока трага во македонската медицина. Починал на 8 април 1985 година во Скопје.
