Животниот пат на Никола Минчев е обележан со постојана активност и посветеност на општествениот напредок, започнувајќи уште пред Втората светска војна како дел од младинското и студентското движење. Од 1941 година активно учествува во Народноослободителната борба, каде што ја презема улогата на организатор и командант во партизанските одреди, а од 1943 година станува член на Комунистичката партија на Југославија. По ослободувањето, неговата кариера продолжува во рамките на социјалистичката изградба на Македонија, каде што се истакнува како еден од најодговорните државно-политички функционери.
Минчев бил делегат на историските заседанија на АВНОЈ и АСНОМ, член на Президиумот на АСНОМ и прв министер за просвета во македонската влада. Во оваа улога има значајна улога во кодифицирањето на македонскиот јазик, преку потпишување на одлуките за првата азбука и правопис, како и учество во основањето на Филозофскиот факултет во Скопје. Покрај тоа, повеќе од една деценија бил активен и на сојузно ниво, каде што ги извршувал функциите министер за финансии на Југославија и директор на Сојузниот завод за стопанско планирање.
Со својата богата биографија и придонес во речиси сите сфери на јавниот живот, Никола Минчев оставил длабоки траги во историјата на современа Македонија. Највисоката функција во македонското Собрание ја вршел од 1968 до 1974 година, а неговата работа е признаена со бројни високи одликувања. Починал на 6 април 1997 година, оставајќи зад себе дело кое останува значајно за историјата и развојот на државата.
