Стоилко Ивановски – Планински (десно на фотографијата), еден од истакнатите дејци на Народноослободителната борба, е роден на 24 јануари 1920 година во селото Ореов Дол. Како член на Комунистичката партија на Македонија од 1941 година, рано се вклучува во организирањето на партизанското движење во областа Азот, каде што стекнува значајна улога.
Во летото 1942 година бил уапсен од бугарската полиција, но по ослободувањето во септември истата година ја продолжува својата борба како политички комесар на Народноослободителниот партизански одред „Димитар Влахов“. Со формирањето на баталјонот „Мирче Ацев“ – првата регуларна единица на НОВ и ПОМ – на 18 август 1943 година, Ивановски-Планински бил назначен за политички комесар на единицата.
Во текот на војната ја вршел функцијата заменик-политички комесар на баталјон во Првата македонско-косовска бригада, како и на партизанскиот одред „Трајче Петкановски“. Неговата политичка активност го вклучува и учеството на Првото заседание на АСНОМ, каде што дал значаен придонес во воспоставувањето на органите на новата македонска власт во Скопската област. Со тоа се вбројува меѓу клучните личности во процесот на создавање на македонската државност.
По ослободувањето, Ивановски-Планински продолжил со општествениот ангажман како секретар на народноослободителниот одбор за Велешката околија. Неговото дело не завршува со крајот на војната – оставил и значајно писмено наследство преку книги посветени на Народноослободителната борба, со што придонел за зачувување на историското сеќавање.
За неговиот придонес, Ивановски-Планински е носител на Партизанската споменица 1941. Почина на 10 мај 2003 година, оставајќи длабоки траги во историјата на македонскиот народ. Во негово сеќавање, во родното село Ореов Дол е подигната спомен-чешма.
