Вељо Манчевски, роден во 1905 година во село Броштица, Дебарско, бил македонски свештеник и активен учесник во Народноослободителната борба (НОБ). Својата духовна и патриотска мисија ја започнал по окупацијата во 1941 година, кога како свештено лице се приклучил на борбата за ослободување. Неговата активност во движењето била особено значајна, бидејќи во ноември 1943 година бил назначен за прв верски референт при Главниот штаб на НОВ и ПОМ.
Манчевски ја одиграл клучната улога во организирањето на верскиот живот на слободната територија во Дебрца, каде што ја формирал првата црковна општина. Истата година, на 24 октомври, го свикал Првиот свештенички собор во селото Издеглавје, што претставувало значаен чекор во интеграцијата на црквата во народноослободителното движење. Поради неговата активност, бил уапсен од албанските квислиншки власти во 1944 година, но по ослободувањето од затвор, повторно се приклучил на единиците на НОВ и ПOM.
Како признание за неговата посветеност, Манчевски бил делегат на историското Прво заседание на АСНОМ, каде што се удрени темелите на македонската државност. Починал во Скопје во 1962 година, оставајќи зад себе значаен придонес во борбата за слобода и во воспоставувањето на македонската православна организација во време на воена и политичка турбуленција.
