Пецо Гудовски е роден на 3 март 1920 година во селото Лавци, Битолско. Уште од младост се вклучува во револуционерното движење, станувајќи член на СКОЈ во 1941 година. Со почетокот на бугарската окупација, заедно со Тодор Ангелевски-Строгов, активно работи на организирање на скоевски групи и формирање партиска организација во Битолско. Бил дел од подготовките за создавање на Првиот партизански одред „Пелистер“, но во мај 1942 година бил уапсен од бугарската полиција. По 40 дена тортура бил ослободен и во 1943 година се приклучил на партизаните.
Неговиот воен ангажман бил исклучително значаен, учествувајќи во неколку партизански одреди, а подоцна и во баталјоните „Стив Наумов“ и Првата македонско-косовска бригада. Во 1944 година бил поставен за заменик командант на Седмата (Битолска) македонска ударна бригада, а подоцна и нејзин командант. Како командант на Втората македонска бригада, учествувал во борбите на Сремскиот фронт до крајот на Втората светска војна.
По ослободувањето, Гудовски завршил воена академија во Сараево и служел во ЈНА до 1956 година, по што се посветил на општествено-политичка работа. Извршувал различни функции, меѓу кои претседател на Општина Дихово, претседател на Сојузот на борци Битола и долгогодишен началник на одделението за Народна одбрана. За својата храброст и заслуги бил носител на бројни одликувања, вклучувајќи ја Партизанската споменица од 1941 година и Орденот за храброст. Починал на 14 август 2008 година.
