Никола Алексов Оровчанец е роден во Велес на 25 јули 1905 година, каде што го завршил своето основно и средно образование. Учествувал во Литературно-уметничкото друштво „Нада“ заедно со истакнати интелектуалци, а рано се вклучил во комунистичкото движење, станувајќи член на Сојузот на комунистичката младина на Југославија (СКОЈ), а подоцна и на Комунистичката партија на Југославија (КПЈ). Во 1925 година заминал на школување во СССР, каде што дипломирал во Москва и се приклучил на Комунистичката партија на Советскиот Сојуз.
По завршувањето на студиите, Оровчанец работел во Украина, а во 1933 година се вратил во Југославија како инструктор на Коминтерната, активирајќи се во Македонија за зацврстување на комунистичкото движење. Заедно со Кочо Рацин го основал партискиот орган „Искра“ и ја напишал брошурата „Советскиот Сојуз и Македонија“. По апсењето на неколку македонски комунисти во 1934 година, бил принуден да ја напушти Македонија и се вратил во Москва, каде што продолжил со политичко школување и станал аспирант на Ленинската школа.
Во 1937 година бил назначен за помошник-директор во Медицинско-фармацевтскиот комбинат во Москва, но истата година паднал како жртва на сталинистичките чистки. Бил исклучен од партијата, уапсен на 8 февруари 1938 година и на 2 април истата година осуден за шпионажа и стрелан. Децении подоцна, на 11 декември 1963 година, Никола Оровчанец бил посмртно рехабилитиран.
