Борис Чушкаров, познат и како Боро Чушкар, бил македонски првоборец, комунистички деец и полициски генерал-мајор, роден на 28 јануари 1916 година во Куманово. По завршувањето на учителска школа, како студент на Филозофскиот факултет во Скопје активно учествувал во политичките движења на своето време. Во 1938 година бил уапсен за време на демонстрации за поддршка на Чехословачка, а во 1940 година станал член на Комунистичката партија на Југославија. Поради своите активности бил интерниран во Билеќа, но тоа не го поколебало во неговата борба за слобода.
Чушкаров се вклучил во организирањето на народно-ослободителната борба во 1941 година, каде што извршувал низа раководни функции, меѓу кои и политички комесар на единици како 42 македонска дивизија и Петнаесеттиот македонски корпус на Сремскиот фронт. Бил делегат на Првото заседание на АСНОМ, а по ослободувањето извршувал значајни политички и државни функции, вклучувајќи работа во УДБ и како народен пратеник. Чушкаров бил клучен во спротивставувањето на обидите на бугарската војска да се претстави како ослободителка на Скопје.
Како автор, Борис Чушкаров оставил обемни мемоари и напишал неколку значајни публицистички и историографски дела, како и сценарија за документарни филмови. За својата борба и заслуги, тој е носител на Партизанска споменица од 1941 година. Чушкаров починал на 19 септември 1982 година во Скопје, оставајќи зад себе значаен придонес во македонската историја и култура.
