Славка Фиданова е истакната македонска партизанка, историчарка и универзитетска професорка, родена на 1 февруари 1920 година во Тетово. По завршувањето на основното и средното образование во родниот град, се запишала на Правниот факултет во Белград во учебната 1938/1939 година. Уште во младоста се приклучила на прогресивното младинско движење, а подоцна активно учествувала во студентските протести и демонстрации организирани од КПЈ и СКОЈ. Со почетокот на Втората светска војна, го напуштила Белград и се посветила на партиската работа, станувајќи активен учесник во Народноослободителната борба и Народната револуција.
По војната, Фиданова продолжила со своето образование и научна работа. Во 1949 година ја завршила средната партиска школа во Скопје и започнала да предава Политичка економија и Историја на меѓународното работничко движење. Во 1952 година се запишала на Групата по историја на Филозофскиот факултет во Скопје, каде што дипломирала во 1957 година. Работела како просветен советник, а во 1960 година станала асистент на катедрата по историја. Понатаму, напредувала во академската кариера, стекнувајќи ги звањата доцент во 1969, вонреден професор во 1974 и редовен професор во 1979 година.
Фиданова била активен член на повеќе стручни тела и учествувала во изготвување и реализација на проекти поврзани со историјата на КПЈ-СКЈ и КПМ-СКМ. Била автор на бројни трудови, реферати и студии, претставувајќи значаен придонес за македонската историографија. Нејзините истражувања се темелат на оригинални архивски документи и богата литература, што ѝ овозможило да остави длабок печат во проучувањето на најновата историја на народите на Југославија во периодот 1918-1945 година.
